Charakterystyka Królika

Moje zdjęcie
Elbląg, Warmińsko-Mazurskie, Poland
Jestem Żoną i Matką. Kolekcjonerem i Czytaczem. Budowniczym swojej małej rodziny. Mój MałżOn to odważny, lecz nico leniwy lew. Mój Syn to Mały leśny troll o najmądrzejszych oczach świata. Ja to Chaotyczny Królik, kobieta o wielkim sercu i duszy wielkości lalki Barbie. Sprzątam, gotuję i piszę, a przede wszystkim żyję! Oj, tak- żyję pełnią życia!!!

czwartek, 28 lutego 2013

Zatwardzenie umysłu.

Ło Matko, jak mię nosi!!!
Jakby mi kto mrówek pod skórę nawpuszczał!
Nie mogę w miejscu usiedzieć.
Pomału znowu przemieniam się w Królewnę Jęczybułę.


Nie wiem, o co chodzi, więc wklejam obrazek królika zjadanego przez mrówki.

To nawet nie chodzi o to, że ja chcę wiosnę. Ja po prostu COŚ chcę, cokolwiek!! Czuję się jak bomba, która w każdej chwili może wybuchnąć, a ja zacznę wrzeszczeć stojąc na środku chodnika.
I nie, nie mam PMSu, ani innej sraczki. Po prostu mój mózg jest przeładowany.
Mój umysł cierpi na zatwardzenie.
Spokojnie, często na to cierpię- straszna choroba, ale objawy ustępują w czasie.
Charakteryzuje się głownie niemożnością przedstawienia logicznego powodu bycia nieszczęśliwą i chęci zmiany tegoż stanu.
I nie, nie jest to depresja :)))
Słowa, obrazy, myśli i pomysły narastają w mojej głowie i z powodu braku jakiejkolwiek aktywności z mojej strony zaczynają tam narastać, kumulować i puchnąć. Wolna wola zanika. Niemożność skupienia się na jednej czynności robi się bolesna. Chęć podjęcia twórczego działania- zerowa.
Po kilku dniach stanu zawieszenia pojawia się stan "chcenia". Jest to kolejny objaw "zatwardzenia umysłu" i wcale nie oznacza jego końca.
"Chcenie" przechodzi zwykle etapowo:

I. "Chcenie fotograficzne":
Chciałabym mieć aparat w oczach, żeby nie wyciągać całego sprzętu za każdym razem, jak chcę zrobić zdjęcia lalkom.

Nie chce mi się rozstawiać sprzętu! Światło nie takie! Czemu ta lalka krzywo stoi?! A po co mi tyle lalek?! MUSZĘ zrobić te zdjęcia dziś, nie ważne, że nie mam aparatu!

II. "Chcenie czasowe":
Chciałabym nie musieć spać, żeby mieć więcej czasu na czytanie, bycie sobą i ze sobą.

Godzina dwudziesta pierwsza.
Od pół godziny próbuję uśpić Maślaka. Jak bestia zaśnie, to pójdę do kuchni i pomaluję koszulkę, albo dokończę w końcu ten reroot.
Może napiszę coś na blogu...
Popatrzę na Skyrima..
...poczytam...tak...poczytam...
...nie, nie chę pizzy!!.... UCIEKAJ!!!!!
Nie, mamo! Nie muszę iść do szkoły! Jestem już dorosła!!!
...
...

A może zrobię to wszystko jutro?

III. "Chcenie przestrzenne":
Chciałabym mieć własny pokój i ścianę, na której trzymałabym lalki, tak że nie spadałyby z szafki za każdym razem, kiedy Rysiek walnie w nią piłką, nogą lub kotem.

Po raz "fewdziesiąty" podnoszę z podłogi lalki, które w asyście głupiego ryku Małżona i Maślaka spadły z mebli.
Wychodzę z pokoju.
Ryk narasta.
Wracam.
Dowiaduję się, że chłopcy własnie grzecznie bawią się piłeczką. Dodatkowo przyznawane są punkty gdy piłka odbita od przeciwległej ściany strąci lalkę...
...Za kolekcjonerską dodatkowe.


IV. "Chcenie gastryczne":
Chciałabym odzwyczaić się od jedzenia.

Masz stresa- jedz!
Cieszysz się?- żryj!
Nudzisz się?- wpierdalaj aż się nie będziesz mogła ruszać!!
Nie zjadłaś śniadania?- nie szkodzi! W pracy objedz trzech kolegów!
Nie zapomnij płakać, że jesteś gruba i że masz problemy z żołądkiem!


V. "Chcenie lingwistyczne":
Chcę żeby Maślak w końcu zaczął gadać!!

- Ech! Ech! Ech! EEeeeeeEEE!!! MAMA!
To może być wszystko: bajka w telewizji, cukierek albo telefon. Od dwóch lat czuję się jakbym grała w "Kalambury". -Dobrze, że jestem w tym dobra!
Wszystko rękami- poduszka, soczek i spacer.
Łapy latają mu jak śmigła wiatraka, coraz to nowe gesty i pochrząkiwania.
Japierdole...

- Rysiek, odejdź od komputera! Teraz ja gram!
- Nie mama! Ja!
Japierdole... teraz to potrafi?


Ostatnim objawem choroby jest: "nadmierna rozkmina", czyli nagłe zastanawianie się nad sensem istnienia:
- Kim jestem?
- Dokąd zmierzam?
- Już nigdy nie zostanę astronautą!
- Mogłam nie jeść tch paluszków...
- Dlaczego nie poszłam na polonistykę?
- Mam już ponad 30 lat, czy wypada mi chodzić w trampkach?
- Muszę sobie zrobić tatuaż!

A potem przychodzi "pogodna rezygnacja", której wynikiem jest ten oto post.

Nawiązałam ostatnio zupełnie niespodziewanie przemiłą znajomość z Magalitą z SummerDoll. Efektem tejże jest odjazdowa stylizacja jednej lalki, całkowita zmiana looku drugiej i całe stado zachwyconych dziewczynek, które nagle dostały wór najwspanialszych ubranek.
Z powodu chwilowego braku aparatu nie mogę tego wszystkiego zaprezentować, ale wrzucam lalkę, którą "robiłam" pod wpływem tego co Gosia prezentowała na swoim blogu.
Cóż, mam nadzieję, że dobre i to...











Buty malowałam sama- polecam, bo to świetna zabawa, plus nie trzeba "na wariata" szukać butów do kreacji.
Sukienkę farbowałam też sama. W oryginale była świńskoróżowa. Wrzuciłam ją na noc do barwnika do jajek.

Lalka ma wodogłowie, ale jak pisałam wczesniej- Kayla/Lea się zawsze obroni.
W oryginalna głowa pochodzi z tego cuda:


No i chyba zatwardzenie poszło...
Obiecuję, że następnym razem pokażę coś, od czego zmiękną kolanka!

wtorek, 12 lutego 2013

Mały słownik pojęć lalkowych: część pierwsza

Często dostaję nieśmiałe maile z prośbą o wyjaśnienie niektórych, zawiłych lalkowych terminów. Dlatego też dzisiaj, zebrałam te, o które najczęściej dostaje pytania w mailach i te, o których myślę, że wymagają wyjaśnienia.
Jeśli pomysł się spodoba, to od razu proszę o podrzucenie nowych propozycji do słownika.

Lalka Barbie- według psychologów/radia/telewizji/babci ze spożywczaka źródło wszelkiego zła i rozwiązłości pośród małoletnich, a zwłaszcza dziewczynek, które doprowadza do zguby i samozagłady. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, mroczny przedmiot pożądania wśród smarkatej dziatwy. Wiecznie różowa i uśmiechnięta. Ma wszystko: dom, konia, pandę, samochód i całe stado krewnych i znajomych. Nigdy nie przyznała się do żadnej operacji plastycznej, a jednak jej twarz i figura zmieniały się w czasie. Jeśli wierzyć plotkom, za sprawą wysokowinylowej diety.
Niby pusta blondynka, a zbudowała imperium.
Niby zabawka, a biją się o nią dorośli.

Zjadam Twoją duszę po kawałku, niezmiennie od 1959 roku!

Ken- Tak zwany przydupas Barbie. Zazwyczaj miano nadawane wszystkim lalkom płci samczej. Każdy, kto czyta tego bloga w miarę regularnie wie, że Ken to rzecz absolutnie zbędna w kolekcji.

Ależ jestem męski, bez jaj!

OOAK- One Of A kind, czyli "jedyne w swoim rodzaju". Termin używany przez sprzedawców z Allegro, służący do podbicia ceny, często wypacykowanej, jak cyganka lalki i do tego z zezem.
"Normalny" kolekcjoner używa go do zaznaczenia unikatowości swojego okazu.

Kill meeee....

NRFB- Never Removed From The Box, czyli "nigdy nie wyjęta z pudła". Tym mianem określa się lalki cierpiące na najcięższą formę agrorafobii i po wsze czasy przetrzymywane w tekturowym pudełku.

Duszę się!

MOLD- "odlew", czyli kształt twarzy lalki. Inaczej "molda" lub "morda". Buźka, buziunia, gęba. Nazwa moldu najczęściej wywodzi się od pierwszej lalki obdarzonej daną facjatą.

Uwaga! To nie są lizaki!

Mackomorda- nic innego, jak "mold Mackie". Fantazja erotyczna pana Roberta "Boba" Mackie, która ze względu na swoją nijakość i zasznurowane po wsze czasu usta, została swego czasu jednym z najpopularniejszych oblicz Barbie.

Jestem mhroczna!

Jestem puchata!

Jestem wypasiona!

A ja nie wiem gdzie jestem...

GupiGupik- mold Generation Girl, chcarkteryzujący się wyjątkowo tępym wytrzeszczem i irytującym uśmiechem.

Derp?

Bubblehead- straszna choroba, na którą Barbie zapadła po 2001 roku. Zwana także "rozdętogłowiem", "wodogłowiem" lub "łbem jak wiadro". Charakteryzuje się wielką głową i tępym wyrazem twarzy.



Siostro, ona chyba znowu po nas jedzie!

ModelMuse- inaczej "sztywniara". Lalka która ma ciało modelki, a artykulację kija od szczotki. Charakterystyczną cechą MM, są dłonie ze szponiastymi palcami i pomalowane paznokcie u stóp. Lalki z MM są jak mydło czyli ładnie wyglądają, leżą i pachną. Z tą drobną różnicą- umieją tylko stać i nie mają zapachu.

Dolny rządek, co tak siedzicie sztywno? Z życiem, z życiem!!! A nie jak te kołki!

"Szystko za pińć złotych"- inaczej: "Skarbiec Alladyna" lub "u Chińczyka". Wylęgarnia klonów wszelkiej maści, pierdółek typu radioaktywne klapki i breloczków przypominających świnkę i czajnik jednocześnie. Bardziej zaprawieni w bojach i poszukiwaniach, nabywają tam: miniaturki do domków, ubranka dla lalek i skarpety dla męża.

Nie mogłam się powstrzymać ;)

Kup nas, kup nas! Toć jesteśmy oryginały!

ReRoot- po naszemu: przeszczep włosów. Wmówienie sobie i lalce, iż potrzebuje ona nowego owłosienia i niezwłoczne wprowadzenie tego w czyn. Operację zazwyczaj przeprowadza się za pomocą szydełka, złamanej igły i jarmarcznej peruki. Zaprawieni w bojach kolekcjonerzy, doprowadzili tą czynność do rangi sztuki.

No przecież jestem naturalnie niebieska!

Kryształowa Łza- uczucie towarzyszące, rozchwianym emocjonalnie kolekcjonerom, podczas otwierania pudła z lalką sprowadzoną z eBaya. "Krształową" także roni się, kiedy ktoś inny kupi lalkę, na która my polowaliśmy, lub podczas czytania wypocin co poniektórych bloggerów.

Nie, no ja się popłakałam ze wzruszenia...

Vintage- wg Allegro wszystko, czego nie umie zidentyfikować sprzedawca, a wydaje mu się, że kiedyś widział w Telewizji. W praktyce termin ten oznacza lalkę starszą od węgla i niemodne ciuchy.

Mam na plecach napisane 1966. Jestem taaaka stara!

"Prawdziwy Kolekcjoner"- osoba, która przedstawia swoją postawą "jedynie słuszny" sposób tworzenia kolekcji. "PK" nie uznaje lalek ze zmienioną fryzurą/ mejkapem. Wyjętych/nie wyjętych z pudła. Swoje "okazy" przechowuje bez dostępu powietrza, promieni słonecznych i kurzu. Jeśli posiadasz psa/małe dziecko/męża palacza to jesteś automatycznie na czarnej liście "PK". "PK" często roni "kryształowe łzy".


"Po co ci te wszystkie lalki?"- pytanie zadawane często przez ciocie/mamy/babcie/ludzi na ulicy. Jedyna słuszna odpowiedź: "Dłubię nimi w nosie". Skuteczność odpowiedzi: żadna, ale zawsze pomoże zmienić temat.
Odpowiedzi na pytanie można uniknąć, jeśli w domu posiadamy przychówek w postaci córek, wtedy na nie możemy zwalić prawo własności. Osoby posiadające synów lub tylko kota, muszą próbować forteli. Obowiązuje dowolność.
Tak synku, pewnego dnia to wszystko będzie Twoje. Wszystko, co opromienia słońce...


I na tą chwilę, to wszystkie pojęcia, które najczęściej muszę tłumaczyć. Jeśli Wy macie podobne, to nie wahać się, tylko też je opiszcie. Stwórzmy Wielki Słownik Pojęć Lalkowych. Potem zaistniejemy na Wikipedii, a potem podbijemy świat!

Ten post powstał przy współpracy Marka, który wspaniałomyślnie pozwolił "pożyczyć" swoje zdjęcie "muz" i mocno oprotestował jego podpis.
Oraz dziękuję wszystkim osobom, których zdjęcia ukradłam z internetu. Dziękuję im za to, że pomimo iż własnie przyznaję się do kradzieży, to nikt nie podpieprzy mnie policji.
Proszę także o brawa dla mojego Małżonka, który po trzech latach jęczenia mojego postanowił obdarować mnie prawdziwie króliczym wizerunkiem!

poniedziałek, 4 lutego 2013

O gustach się nie dyskutuje.

Pomykałam dzisiaj rano do roboty, jak ta rącza sarenka, przeskakując pole minowe, które latem zamienia się w boisko do piłki nożnej, gdy nagle zauważyłam dziwne zjawisko. Przede mną powoli, chciało by się rzec: "jak żółw ociężale", toczyła się "lasia". Na głowie zdechły szop, kurteczka końca się tuż pod cycem i legginsy w panterkę(na które w Elblągu mówimy: "opływówki"). Panna szła jak kaczka, co mnie nie dziwiło, bo szła po grząskim gruncie, a wszak "panny" zwykłe obcasy nosić.
Ta jednak wyrwała się ramom i modzie i na nogach miała buty "Emu":


W kolorze wściekłego różu.
Z kryształkami i koralikami...
Kolebała się na boki, bo jak zapewne niejedna kobieta wie, "toto" niezbyt sztywno trzyma kostkę i chyba nie za bardzo nadaje się do poruszania w polskich warunkach pogodowych, a zwłaszcza na przedwiośniu.
Nie jestem ekspertem, nie będę oceniać walorów termicznych tegoż obuwia. Słowo "moda" od zawsze brzmi dla mnie obco. Nie trzeba jednak być znawcą, aby wiedzieć, że kapcie nie są najlepszym wyborem na przeprawę przez łąkę pełną psiego łajna!
No, cóż- "nie to ładne, co ładne, a co się komu podoba", więc nic już więcej nie mówię. Ja sama chodzę w ręcznie malowanych przez siebie koszulkach. Z zasady, wydaje mi się, że malowałam kwiaty, ostatnio kolega z pracy uświadomił mi, że on widzi w moich mazajach jajko sadzone. Nie sprawi to przecież, że przestanę ozdabiać niechciane t-shitrty, najwyżej ograniczę używanie żółtego koloru.
To, że we mnie buty "Emu" wzbudzają niczym nie uzasadnioną agresję, dla kogoś innego będzie równie niezrozumiałe, jak moje uwielbienie do trampek z gwiazdką, tak drogich, że głowa boli, a to przecież "tylko" trampki...

Kup mi trampki, a zrobię Ci obiad...


I dlatego nie lubię polemiki. Wolę siedzieć w kącie i udawać głąba, niż brać udział w dyskusjach. Chyba jestem "miękka faja", ale nie mogłabym ginąć za przekonania.
Lata praktyki nauczyły mnie doszukiwania się pozytywnych cech w otaczającym mnie świecie, niż wyszukiwać słowa krytyki. Więc jeśli widzę laskę w kapciach, która brnie po kostki w łajnie, to staram się myśleć o tym, że jest jej ciepło w stopy.
Kiedy widzę lalkę brzydką jak noc listopadowa, np taką:


to wolę nie widzieć siana na łbie i rozdętej głowy, a zachwycić się nad moldem Tango, nad wielkim nosem i tym, że większość lalek z tą twarzą wygląda jak transwestyci. A przecież już udowodniłam, że uwielbiam takich przebierańców!

Właściwie, to często muszę szukać "wewnętrznego piękna" w produktach Mattela.
Jest znaczna grupa lalek i pojedyncze jednostki, gdzie na sam ich widok, moja pierwsza mina wygląda tak:


O Matko Ruth! Widzisz i nie grzmisz?!?

Na pierwszym miejscu mamy rozdętogłowie, czyli "bubblehead".
Dlaczego, ach dlaczego lalki nagle dostały globusa?


Mamy łeb jak balon i macko moldę, ale i tak nas kochacie!

Jedynym moldem, który w moim przekonaniu jest w stanie się obronić, jest twarz Kayla/Lea:

Może i mam łeb jak wiadro, ale i tak jestem urocza!

MyScene, która robi miny...


Tak, jakby nie wystarczyło, że Scenki z natury wyglądają jak "przydrożne panny". No, czy oni musieli dowalić sztuczną inteligencję, w postaci ruszającej się mordy? No i te "guzy' na plecach...

Czy jest na sali lekarz? To chyba ospa mimiczna!

"Pies, który sra i żre kupy"- to już klasyka internetu. Podobnie źle kojarzy mi się "Barbie i basen pływających szczeniaczków"- mój wewnętrzny psychopata podsuwa mi wielce nieprzystojne obrazy, gdy słyszę tą nazwę :)

Oł, yeah! Recykling Bejbe!

Na wsiach nadal w ten sposób redukuje się niechciany "psichówek"

Długo tez nie mogłam przemóc się do lalek skrzatów. Tych wszystkich Hannów Montanów, Haj Skul Mujuzikali i Kamp Roków


I co z tego, że mają zajebiaszcze ciuchy! I co z tego, że mordki mają ładne!
Wyglądają głupio z tymi dorosłymi głowami nasadzonymi na dziecięce ciałka!
No i nie ma zmiłuj, nie umiałam się przekonać do takiego rozwiązania, tym bardziej, że Mattel w większości tych lalek zrecyklingował stare moldy i młodym lalkom, nadał "stare" twarze.

No, weźmy na przykład taką Lolę, taka słodka landrynka, która odziedziczyła buzię po babci Divie:


Na ciele Skipper, wygląda jakby miała jakąś deformację genetyczną:

Dawaj, S. wyzywam Cię! Walcz o swoje zdjęcia!

A o samej lalce poczytajcie sobie tutaj: O Loli słów kilka

Ale istnieje sposób, żeby z pokurczonej paskudy zrobić piękną pannę!

Czary, mości państwo... Czary...



A teraz zdejmujemy kapotę z barana:




Jak widać Lola mocno wydoroślała od czasów serialu i teraz bardzo lubi zaglądać do kielicha:


Idąc za ciosem, zrobiłam te same czary z inną lalką, oto Tesia:


Pierwszy raz widziałam ją w jednym ze sklepów w Gdańsku. Choć była niezwykle tania, to Małżon zakupu odmówił, tłumacząc się wyjątkową szpetotą lalki. Skwitował ją jakoś tak: "O jesuss... Ruda, nie no, takiej paszczury do domu nie wezmę!". No i nie kupił.
Zakupiłam ją sama niedawno na All i podstępem zademonstrowałam Małżonowi (nie przypominając, że już się poznali), powiedział: "Nice!!! Fajna!"

Oto ona:





WIENCEJ!!! KCęMy WIENCEJ!!!



I artystycznie:




I na złoto:



I wiecie co? Okazało się, że każda z tych "przykurczonych" lalek zyskuje na "dorosłym" ciele. Sami spróbujcie!

A ja zauważyłam, że mam mnóstwo ciekawych lalek, których jeszcze nie pokazywałam. Muszę na nowo przestawić się na tryb "pisanie o lalkach", bo nie starczy mi życia żeby je wszystkie pokazać ;)

I pamiętajcie o KONKURSIE, bo zaktualizowałam główną nagrodę!!