Mózg ma wychodne.

Dzisiaj tak bez wynurzeń.
Lalkowa "zapchajdziura", ale w najlepszym wydaniu, bo w wersji OOAK.

Na zlocie lalkowym, gdzie w końcu udało mi się "naocznie" poznać, innych maniaków lalkowych, dostała mi się lalka.
Za nic.
Za bycie Rudym Królikiem :))

Wygadałam się wtedy, że tak naprawdę w lalkach kocham ich renowacje i stylizacje. Oddawanie lalce utraconej duszy.
Lubię, kiedy z poczwarki wykluwa się motylek, a ktoś, kto zna lalkę "before" i "after", mówi: "Niemożliwe!?! To ta sama lalka?!?"

Lalkę dostałam od Alienory z zaznaczeniem, że oważ ma duszę Wiedźmy i ja mam tą "duszę" zwrócić ;))
Alienora mówiła, że chciała by zwykła "Teresa" stała się "Morganą". Niestety (stety ;)) Ja Morganę już mam, więc roboczo niech lalka będzie "Ąnżeliką" ;))

Łiiii!!!!

Zabawa, zabawa, zabawa!!!!
Szkoda tylko, że czasu tak mało :(

No więc tak, się przedstawiał "materiał":

Zadanie ciężkie, bo jak widać lalka ma repaint twarzy. I do tego zrobiony nie przeze mnie. Trudno było mi złapać jakąś więź z lalką, która patrzy na mnie nie swoimi oczami.

I po trzech miesiącach intensywnego myślenia, otrzymaliśmy prawdziwie wiedźmią Wiedźmę!

{Muachachacha}

Tutaj się zatrzymajmy. Mała bajeczka :))

Dawno dawno temu, żyła sobie piękna dziewczyna o imieniu Ążelika, która potajemnie kochała się w księciu Czarusiu.

{foto niedostępne}

Niestety książę olał ciemnowłosą piękność i oddał serce innej.

{foto również niedostępne}

Ążelika, postanowiła księciunia odzyskać za pomocą maggi.
(Tak tej przyprawy. Przecież przez żołądek do serca, co nie?)

Niestety tak zatopiona w swych marzeniach o księciu, Ążelika, nie zauważyła, że zupa już gotowa. Zbyt nisko pochyliła się nad garem i gorąca para oparzyła ją w twarz!

Od tamtego czasu Ążelika nosi maskę i truje wszystkich rosołem!
Strzeżcie się!

A w praktyce wcale nie próbowałam poprawić oka i wcale nie spieprzyłam go dokumentnie...

Wracamy jednak do fotostory:

Pies (a własciwie wilk) w domyśle miał należeć do wszystkich lalek.
W praktyce należy do Maślaka i został jedynie "wypożyczony".

{Matka, odstaw maggi i chodź na sanki!}

Zastanawiacie się pewnie, co mi odbiło?
Otóż: na urodziny dostałam od Małżona czytnik ebooków.
Czytam...
Czytam...
Czytam...
Wszystko jak popadnie...
Po trzy, cztery książki na raz.
Po dwie dziennie.
W kuchni przy garach.
W kiblu.
I w pracy!
Czuję się jakbym nagle została wpuszczona do największej biblioteki świata!
Od tego szczęścia dostaję głupawki i stąd tak głupi i chaotyczny post.
po prostu czuję się jak po przedawkowaniu książek.

Dla wyjaśnienia dodam, że zapachu nowej lektury nic nie pobije. Nic nie zastąpi ciężaru książki na kolanach i szelestu przerzucanych stron.
Moich ulubionych autorów, nadal będę gościć w formie papierowej- tak miłej sercu każdego czytelnika.
Czytnik jest po to, bym miała dostęp do mojej ulubionej lektury- literackiego "szitu" :) Kiepskich kryminałów, horrorów i porno.
Książkowego "fast fooda".
Wszystkiego tego, co cieszy na raz. Tych książek, do których nie wrócę i nikomu nie polecam :)