Na Świątecznie, podsumowująco i dziękowalnie :)

Zbliża się koniec roku i Święta za pasem i tak mnie jakoś już naszło na podsumowanie, bo nie wiem czy przed Sylwestrem coś napiszę. No cóż, nie wiem czy Mikołaj przyniesie mi nową lalkę, bo nie zawsze byłam grzeczna- przeklinałam i chowałam kota do kartonika ;)

To był dobry rok :) Zakupiłam mnóstwo lalek, Pojawił się Ryszard i w końcu pokazałam się publicznie w sieci.
Ten blog mnie zmienił. Gdy zaczynałam go pisać to byłam tylko dodatkiem do lalek, a teraz lalki są dodatkiem do mnie, uzewnętrzniam się. Rok temu nigdy bym nie przypuszczała, że będę błagać Męża, o zawiezienie mnie do Warszawy na spotkanie z ludzmi, których na oczy nie widziałam... a jednak błagałam. Słusznie zauważył, że 9 miesiąc ciąży to nie pora na 200 kilometrowe wycieczki.
Codziennie patrzę na listę osób obserwujących mojego bloga i nie wierzę :) 32 osoby (na tą chwilę), które obserwują. Stałe grono, które komentuje i Ci wszyscy, którzy poczytują, tylko siedzą cicho. Nawet nie wiecie jak ważni dla mnie jesteście, jak bardzo dumna się czuję gdy widzę, że ktoś poświeca swój czas na to, co ja skrobię.
Chciałam Wam wszystkim podziękować, bo to przede wszystkim dla Was piszę. Jednak jest kilka osób, którym chciałam podziękować tak szczególnie, bo osobiście nie mogę.
Znam Was jedynie poprzez sieć, ale jednak znam :) bo wszyscy dzielimy to samo zakręcone hobby :)

No to zaczynam dziękować:

Allmode za to, że wyciągnęła mnie za uszy z dołka, kiedy już myślałam, że przyjdzie mi spędzić w tym dołku resztę życia.

Marsowi, za to, że na nowo odkryłam jaką frajdę sprawia bezinteresowne dawanie prezentów.

Loreen,za to, że dzięki niej wiem, że się nigdy nie zestarzeję, bo stawiam Ją sobie za wzór.

BarbieCollector-owi, za to że identyfikuje moje lalki i daje motywacje do grzebania i poszukiwania jak najbardziej wyczerpujących informacji.

Agacie za to, że wszystko tak naprawdę zaczęło się od jednej krowy ;)

Świstakowi, za to, że motywuje mnie do ratowania najbardziej zabiedzonych trupków.

Lilavati, za to, ze tak jak ja kocha koty.

Sigridr, której dusza jest równie stara jak moja, za to że przez krótką chwilę była i mam nadzieję, że kiedyś będzie gotowa wrócić.

I dodatkowo dziękuję każdej osobie, której blog czytam i mam w ulubionych, bo wszyscy macie to "coś"

Wesołych Świąt i szczęśliwego Nowego Roku życzy cała rodzina Królika i oby nastepny rok był dla Was tak udany, jak ten był dla mnie :)

A oto nasze wstrętne gęby, a co!