Jedyne w swoim rodzaju

Moje dziecko nie mówi, bo nie musi. Palec wskazujący służy mu za mikrofon i wskaźnik laserowy.
- Eeech!- paluch umazany pisakiem wskazuje na szafkę, a ja już wiem, że Maślak domaga się ciasteczka.
- Eeech!- paluch mówi mi, że kot posila się resztką kaszki stojącej na stole.
- Eeech! (plus płaczliwe dziamganie i mlaskanie)- gdzieś zagubił się smoczek i paluch nie umie go namierzyć.
Oczywiście "Eeech" to nie jedyny dźwięk jaki Maślak opanował do perfekcji. Jest jeszcze:
Mama- co oznacza mnie, jedzenie, kota i ogólny dziecięcy strach.
Mammmamm- co oznacza mnie, moją Mamę i psa.
Tata- co ogólnie nie oznacza nic.
Bach!- czyli właśnie z balkonu spadła piłka. Sama spadła. Nikt jej nie pomagał..
Wrach!- co oznacza dzwięk wydawany przez Pana Kaczorka. Uroczą żółtą kaczuszkę, która zazwyczaj jest ulubioną przytulanką Maślaka, aczkolwiek pod miluśkim pluszem skrywa mroczną tajemnicę- w nocy (a właściwie przed zaśnięciem) zmienia się w żądne krwi zombie, które próbuje zjeść mój mózg i właśnie wtedy wydaje ten dźwięk. Jednak proszę się nie bać, bo Maślak zawsze bierze mnie w obronę przed Panem Kaczorkiem i zawsze gdy ten zamienia się w zombie to Młody łapie go za nogę i zaczyna nim napieprzać. Najczęściej wali w moją głowę, ale co tam, ważne że dzieciak szczęśliwy i zombie mniej groźne.
Inne maślacze dźwięki to różne modyfikacje miauczenia (mniam, auu, meee) sapania (pufff, fuff) i stękania (yyyh), których mogłabym słuchać godzinami. Oczywiście mam swoją teorię na to "niemówienie"- potomek wszystko rozumie. Czasem aż za dużo. Na ten przykład gdy mówię: "musimy posprzątać chałupę", to na 100% zaraz ujrzę me dziecko ciągnące miotłę z kąta. Gdy w przypływie szczerości wrzasnę: "Jak Bozie Kozie, zaraz wciepię z domu tego kota zaszczanego!" to Młode łapie mnie za nogę i z udawanym pociąganiem nosa, jak katarynka powtarza: "ne, ne, ne". Maślak umie włączyć komputer i Xboxa, a nawet ma już swój telefon komórkowy. To ostatnie posiada dlatego, że udało mu się do tej pory zaciumkać na śmierć moje dwie komórki i odkąd ma własną, to jego mordercze zapędy chwilowo złagodniały.
Przed zaśnięciem (a już po odparciu ataków zombie kaczek) Maślak ma swój rytuał. Najpierw sprawdzamy czy w ciągu dnia nie zgubił się żaden paluszek. Potem Maślak podtyka mi pod nos kopytka do obcałowania i zapewnienia, że "A fuj! gdzie mi na twarz!? Zabieraj te smrody!". Potem muszę trochę pośpiewać ("Ach śpij, bo nocą, kiedy koty się na płocie grzmocą")i Młode łaskawie zasypia. Niezmiennie w pozycji "na ślimaka" czyli łapki podkulone, tyłek wypięty ślina aka śluz na całej poduszce.
Takie tam... jedyne w swoim rodzaju dźwięki, wydarzenia i ... lalki!
Obiecałam i pokazuje- moje łołołaki!
Ale najpierw kilka słów wyjaśnienia:
- generalnie reanimuję jedynie lalki będace w stanie "zabawionym na śmierć",
- staram się ratować co się da,
- nigdy nie jestem do końca zadowolona ze swojej pracy,
- nie robię repaintów (bo nie umiem).

Zacieszać:

1) Totally Hair Barbie bez hair:

I oczywiście "przed":

Czego na zdjęciu nie widać? Ano tego, że włosy kończą się zaraz za kadrem, a to co z nich zostało było sfilcowane i kruszyło się w palcach.
Na tej lalce też pierwszy raz bawiłam się we fryzjerkę :)

2) Siakaś Skipper, która stała się Janielicą Petunią:

Przedtem była zaledwie trupkiem dodanym gratis do przesyłki z innym trupkiem:

3) Bosonogą Divę już znacie, ale tak dla przypomnienia ją powtórzę:

Bez włosów, palców i nadziei na przyszłość:

4) Lodowa motylica z wodogłowiem:

Lalka kupiona w "Tanim Armanim" za 1,52zł w stanie opłakanym:

5) Cesarzowa Sissy po zmartwychwstaniu:

I chwilę po zakupieniu jej na bazarku:

Niestety koleżanka obok nadal nie zyskała nowego wyglądu. Szkoda tym większa, że nieczęsto widzimy kruczowłosego SuperStara z zielonymi oczami :(

I tak dla pośmichy, moje dwa najpierwsze OOAKI.

Sun Jewel Barbie:

I jakaś biedna Vintage Barbie.
Matko Ruth miej jej vinylową duszę w opiece!

A tak Maślak zapowiada bohaterkę następnego posta: